ماه بانوی منی شرقی چشمانت خوش

جلوه ی نور ز صحرای گریبانت خوش

چشمه ی نوش لبت کندوی شیرین عسل

پرتوی خنده ی خورشید ز دندانت خوش

عکس اندام تو در آب چه خوش می رقصد

نخل زیبای منی فصل زمستانت خوش

چتر بگشای به خورشید و رطب ریزی کن

بگذران بر لب آن سایه به مهمانت خوش

بازیارم من و در مزرعه ی سبز تنت

می شوم با سر زلفان پریشانت خوش

دانه ی بوسه به لب گرد لبت مور دلم

خرمنی می طلبد بر لب سامانت خوش

داس مصراع به کف وقت درو می رقصم

خوش خوشک در بغل دامن رقصانت خوش

مهلتی تا دل مجنون پریشانگردم

بنشیند به لب سایه ی مژگانت خوش

به امید زه آبی که ز دستان ترت ....

نخل می مانم و در غرب برازجانت خوش

کنگان - برکه چوپان . 24 خرداد 95

 نوشته شده توسط محمد غلامی در جمعه 95/4/11 و ساعت 6:57 صبح | نظرات دیگران()